دو نوع اصلی پرایمر رنگ وجود دارد. پرایمر پایه روغن و پرایمر پایه آب. بنابراین تفاوت پرایمر پایه آب و روغن چیست؟
تفاوت اصلی هر دو محصول در پایه پرایمر است. پرایمرهای پایه روغن شامل روغن های طبیعی یا مصنوعی در پوشش پرایمر برای حفظ جریان رنگ هستند. از طرف دیگر پرایمرهای پایه آب حاوی آب هستند.
از آنجایی که پرایمرهای پایه آب از آب استفاده می کنند، پوشش پرایمر نسبت به پوشش پرایمر پایه روغن سریعتر تبخیر و خشک می شود.
پرایمرهای پایه آب برای رنگ های پایه آب و کارهای رنگ آمیزی که نیاز به آماده سازی است مناسب هستند. پرایمرهای پایه روغن بیشتر برای رنگ های لعاب و کارهای رنگ آمیزی مناسب هستند که در آن آب بندی، دوام و مقاومت در برابر آب مورد نیاز است.
بیشتر بخوانید: 5 مورد از مشکلات پرایمر رنگ و نحوه رفع آن
پرایمر پایه آب چیست؟
پرایمر پایه آب (پرایمر لاتکس) پوششی است که برای آماده سازی سطوح قبل از استفاده از لاتکس، اکریلیک یا هر رنگ پایه آب دیگری استفاده می شود.
همانطور که از نام آن مشخص است، پرایمر پایه آب از آب به عنوان حلال استفاده می کند. این بدان معنی است که پرایمر به راحتی تمیز می شود و نیازی به استفاده از هیچ حلالی برای آن ندارید. همچنین از آنجایی که پرایمر پایه آب است، پوشش به سرعت خشک می شود.
پرایمرهای پایه آب را می توان در کمتر از یک ساعت دوباره با رنگ پوشاند. ماهیت پایه آب حلال به این معنی است که می توان از آن برای رنگ های پایه آب و روغن استفاده کرد.
پرایمر پایه آب معمولاً برای مناطقی که نیاز به کار آماده سازی قبل از رنگ آمیزی دارند استفاده می شود. این به این دلیل است که پرایمرهای پایه آب را می توان به راحتی سمباده زد یا شکل داد تا سطح مورد نظر ظاهر شود. این نوع پرایمر دارای سطح کمی از VOCs (ترکیبات آلی فرار) است که به معنی بخار کمتر رنگ است.
سطح پایین VOC ها، پرایمرهای پایه آب را برای استفاده در محیط داخلی ایده آل می کند. پرایمر معمولا برای پوشش مبلمان، دیوارهای داخلی استفاده می شود و همچنین برای نقاشی های دیواری و آثار هنری رایج است.
با این حال، پرایمر پایه آب یک نقص دارد. پرایمر در آب بندی مواد خیلی خوب نیست و به همین دلیل برای مواد غیر متخلخل مناسب تر است.
پرایمر پایه روغن چیست؟
پرایمر پایه روغنی یک لایه زیرین است که حاوی حجم بالایی از روغن است. پرایمر پایه روغنی برای آب بندی رنگ های براق یا روغنی، مسدود کردن لکه ها و جلوگیری از ریزش رنگ استفاده می شود.
رنگ روغنی برای جلوگیری از لکه ها خوب است زیرا ترکیباتی مانند شلاک در پوشش دارد، به علاوه به طور طبیعی یک پرایمر بسیار ضخیم است.
پرایمرهای پایه روغن در سطوحی که نیاز به کارهای آماده سازی مانند سنباده زدن دارند رایج نیستند. این به این دلیل است که پوشش پرایمر هنگام خشک شدن معمولاً سخت و سفت است. به این ترتیب، سنباده زدن یا شکل دادن به آن بدون آسیب رساندن به پوشش پرایمر بسیار دشوار خواهد بود.
با این حال، پرایمر پایه روغن یک عیب دارد. پرایمر حجم بالایی از مواد شیمیایی رنگ و VOCs دارد که منجر به انتشار بوی بد در هنگام استفاده می شود.
پرایمر رنگ پایه روغن در مقابل آب
بیایید بررسی کنیم که چگونه هر دو پرایمر رنگ با استفاده از ویژگیها و فرمولهای متفاوت با یکدیگر مقایسه میشوند.
فرمول رنگ
پرایمر پایه آب بر پایه آب است. این بدان معنی است که حلال در پوشش پرایمر آب است در حالی که پرایمرهای پایه روغن از حلال های روغن مانند روغن بذر کتان استفاده می کنند. دلیل اصلی که هر دو پرایمر ویژگی های متفاوتی دارند به دلیل پایه است.
جدای از آن، پرایمرهای پایه آب دارای سطح پایینی از مواد شیمیایی رنگ و VOC هستند. بیشتر پرایمرهای پایه آب از حلال، رنگها (معمولاً سفید یا خاکستری) و چسب ساخته میشوند.
از سوی دیگر، پرایمر پایه روغن دارای مواد شیمیایی دیگری است که هدف آنها مسدود کردن لکه ها و بهبود چسبندگی پوشش پرایمر است.
زمان خشک شدن
پرایمرهای پایه آب به دلیل ماهیت پرایمر به سرعت خشک می شوند. برای خشک شدن پرایمر، حلال باید تبخیر شود.
از آنجایی که پرایمرهای پایه آب از آب استفاده می کنند، حلال به سرعت تبخیر می شود. به طور متوسط، پرایمرهای پایه آب را می توان در 30 دقیقه دوباره پوشش داد و در عرض یک ساعت می توان با رنگ نهایی آب بندی کرد.
پرایمرهای پایه روغن زمان بیشتری برای خشک شدن نیاز دارند. این به این دلیل است که پرایمر از روغن به عنوان حلال استفاده می کند و تبخیر و خشک شدن روغن بیشتر از آب طول می کشد. به طور متوسط، رنگ های روغنی حداقل 2 ساعت قبل از آب بندی با رنگ نهایی نیاز دارند.
چسبندگی رنگ
از نظر چسبندگی رنگ، پرایمرهای پایه روغنی بهتر هستند. با این حال، از نظر چسبندگی مواد، پرایمرهای پایه آب بهتر از پرایمرهای پایه روغنی به چندین نوع ماده متصل می شوند.
نوع رنگ مورد استفاده
در مورد نوع رنگی که می توانید از آستر استفاده کنید، پرایمرهای پایه آب بهتر هستند. پرایمر پایه آب سازگارتر یا جاذب تر است
به این معنی که می توان از هر نوع رنگی بر روی پوشش آستری استفاده کرد و چسبندگی خوبی خواهد داشت. با این حال، پرایمرهای پایه آب به خوبی با رنگ های روغنی سازگاری ندارند. بنابراین قبل از استفاده باید سمباده بزنید.
پرایمرهای پایه روغن در مورد انواع رنگ بسیار حساس هستند. پرایمرهای پایه روغن بیشتر به عنوان لایه زیرین برای لعاب، اپوکسی و سایر انواع رنگ های روغنی مناسب هستند.
ماندگاری
تفاوت پرایمر پایه آب و روغن در ماندگار آن ها بسیار واضح است. پرایمرهای پایه روغنی نسبت به پرایمرهای پایه آب دوام بیشتری دارند. دلیل اصلی این امر این است که پرایمرهای پایه روغن دارای مواد افزودنی هستند که پوشش پرایمر را حفظ می کنند.
همچنین پرایمرهای پایه روغن در برابر رطوبت و اشعه ماوراء بنفش مقاوم هستند به این معنی که پرایمر کمتر در معرض آسیب است.
پرایمرهای پایه آب نیز ماندگاری زیادی دارند، به خصوص زمانی که با روکش سخت مهر و موم شوند. اما معمولاً با توجه به اینکه پرایمر پایه آب حاوی مواد افزودنی کمتری است، پرایمر به اندازه پرایمر روغنی بادوام نیست.
استفاده در فضای باز یا سرپوشیده
پرایمرهای پایه آب برای سطوح داخلی و خارجی مناسب هستند. با این حال، پرایمر پایه آب بهتر است برای مبلمان و دیوارهای داخلی استفاده شود. این به این دلیل است که پرایمر رنگ چندان بادوام نیست. همچنین، پرایمر پایه آب دارای سطح پایینی از مواد شیمیایی و VOC است، بنابراین برای استفاده در داخل ساختمان ایمن تر و ایده آل تر است.
شما می توانید از پرایمر بر پایه آب در مواد بیرونی نیز استفاده کنید، اما پوشش پرایمر باید با پوشش بالایی مقاوم در برابر رطوبت و UV مهر و موم شود. پلی اورتان پایه روغن انتخاب خوبی خواهد بود.
برای پرایمرهای پایه روغن، به دلیل سطح بالای مواد شیمیایی و VOC، بهتر است از آنها در فضای باز استفاده کنید. اگر از پرایمر پایه روغن در داخل خانه استفاده می کنید، مطمئن شوید که این کار را در فضای باز انجام دهید، در غیر این صورت، احتمال ایجاد دود رنگ و VOC ها را افزایش خواهید داد. پرایمرهای پایه روغن نیز بادوام تر و مقاوم تر در برابر آب و هوا هستند و به همین دلیل برای محیط های بیرونی ایده آل تر هستند.
پاک کردن
پرایمرهای پایه آب راحت تر از پرایمرهای پایه روغن تمیز می شوند. در بیشتر موارد، تنها چیزی که برای تمیز کردن پرایمر پایه آب نیاز دارید یک پارچه تمیز و آب گرم است.
برای لکههای سخت، کمی صابون ظرفشویی میتواند این کار را انجام دهد. برای پرایمرهای پایه روغن، برای تمیز کردن به حلالی مانند سقز یا روح معدنی نیاز دارید.
آب بندی و انسداد
اگر مواد در اثر آب، لکه یا روغن آسیب دیده است، ابتدا باید لکهها را پرایم کنید تا لکهها را ببندید تا رنگ پایانی دچار مشکل نشود. پرایمرهای پایه روغن در این مورد بهتر از پرایمرهای پایه آب کار می کنند.
پرایمر روغنی به دلیل ماهیت ضخیم تر پوشش و مواد شیمیایی موجود در فرمول برای جلوگیری از لکه ها و رطوبت مناسب تر است.
پرایمرهای پایه آب لکه ها را خیلی خوب می بندند زیرا پوشش پرایمر محلول در آب و متخلخل است. به این ترتیب، پوشش پرایمر اجازه می دهد تا رنگ و لکه از بین برود.
بافت پرایمر
پرایمرهای پایه روغن در هنگام خشک شدن بافت سخت تری دارند. بافت سخت از مواد شیمیایی و بایندرهای موجود در پوشش پرایمر به دست می آید. در نتیجه بافت سخت، سنباده کاری دشوارتر است. همچنین احتمال کمتری وجود دارد که بتواند پوشش پرایمر را پس از خشک شدن شکل دهد.
پرایمرهای پایه آب دارای بافتی انعطاف پذیر هستند. پوشش پرایمر با توجه به عدم وجود مواد شیمیایی در پرایمر سخت نیست. به این ترتیب، سنباده زدن یا شکل دادن به پوشش آستر قبل از رنگ زدن روی آن آسان تر است.
استفاده در چوب
برای چوب، پرایمر روغنی بهتر است به خصوص اگر چوب متخلخل باشد. پرایمرهای پایه روغن در آب بندی دانه های چوب و جلوگیری از مکش رنگ به چوب بهتر هستند.
پرایمرهای پایه آب بیشتر برای مواد مهر و موم شده یا غیر متخلخل مناسب هستند. از آنجایی که پوشش پرایمر نمی تواند دانه های چوب را ببندد، فقط نفوذ می کند که منجر به لایه های بیشتری از پرایمر مورد نیاز و زمان خشک شدن طولانی تری می شود.
در اینجا جدولی وجود دارد که تفاوت پرایمر پایه آب و روغن را نشان می دهد:
اکنون که تفاوت پرایمر پایه آب و روغن را می دانید، به کدام یک نیاز دارید؟ چه زمانی باید از پرایمر پایه آب استفاده کرد؟
در موارد زیر باید از پرایمر پایه آب استفاده کنید:
-
نقاشی یک شیء داخلی
اگر می خواهید دیوار داخلی، مبلمان، اتاق یا اسباب بازی را رنگ آمیزی کنید، پرایمر پایه آب ایده آل است. پرایمر با توجه به سطح پایین VOC ایمن تر است.
-
استفاده از رنگ پایه آب یا لاتکس
هنگامی که قصد استفاده از رنگ لاتکس، رنگ اکریلیک، گچ یا هر رنگ پایه آب را دارید، همیشه از پرایمر پایه آب استفاده کنید.
-
انجام کارهای آماده سازی
برای نواحی ساختمانی یا کارهای رنگ آمیزی که در آن در حال بازسازی، تغییر شکل یا انجام هر کاری هستید که به کارهای آماده سازی نیاز دارد، از یک پرایمر پایه آب استفاده کنید.
تمیز کردن، سنباده زدن، شکل دادن و حتی رنگ آمیزی روکش آسان تر است، بنابراین کار شما را آسان تر می کند. با یک پرایمر پایه روغن، زمان زیادی را صرف کارهای آماده سازی خواهید کرد.
در موارد زیر باید از پرایمر پایه روغن استفاده کنید:
-
شما می خواهید لکه را مهر و موم یا مسدود کنید
اگر سطحی که باید رنگآمیزی شود معیوب، لکهدار یا آسیب دیده در اثر رطوبت است، به یک پرایمر لکهگیر بر پایه روغن نیاز دارید تا از لکه و رطوبت در رنگ پایانی خارج نشود. پرایمرهای پایه آب پس از مدتی به لکه و رطوبت اجازه عبور می دهند.
-
شما با یک رنگ روغنی سر و کار دارید
اگر از رنگ روغنی استفاده می کنید، باید از پرایمر روغنی استفاده کنید. اگر می خواهید روی رنگ روغنی رنگ کنید، باید از پرایمر روغنی نیز استفاده کنید.
-
شما مقاومت در برابر آب می خواهید
پرایمرهای پایه روغن از نفوذ آب یا روغن جلوگیری می کنند، بنابراین برای سطوحی که نیاز به مقاومت در برابر آب دارند، پرایمرهای پایه روغن ایده آل هستند. پرایمر پایه روغن نیز برای استفاده بیرونی ایده آل است.
نتیجه گیری
به طور کلی، پرایمرهای پایه روغن و پایه آب هر دو انتخاب عالی هستند، اما بهترین آنها برای کار شما به کار و سلیقه شما بستگی دارد. به یاد داشته باشید، برای رنگ لاتکس و سطوح داخلی از پرایمر پایه آب استفاده کنید. پرایمر بر پایه روغن بیشتر برای سطوح لعابی و خارجی مناسب است.