از آنجایی که رنگ آمیزی ظاهر ساختمان ها را بهبود می بخشد، یکی از عناصر رایج پروژه های نوسازی است. با این حال، رنگ ها کاربردهای دیگری فراتر از بهبود ظاهر دارند. دانستن ویژگی های عملکرد هر نوع رنگ برای انتخاب بهترین محصول برای هر کاربرد مهم است. انواع رنگ ساختمانی را بشناشید تا به راحتی رنگ مورد نظر را انتخاب کنید.
نقاشی معمولاً به دلایل زیر انجام می شود:
- محافظت از سطوح در برابر حشرات، باران، تابش خورشید و سایر عوامل خارجی
- نگهداری ساده تر(سطوحی که به خوبی رنگ شده اند راحت تر تمیز و ایمن نگه داشته می شوند)
- افزایش جذابیت بصری یک سطح
- ضد آب
- افزایش دوام سطح
قبل از انتخاب نوع رنگ برای یک کاربرد خاص، باید خصوصیات فیزیکی آن در نظر گرفته شود. یک رنگ خوب مزایای زیر را به همراه خواهد داشت:
- سهولت کاربرد
- دوره خشک شدن معقول
- تشکیل یک لایه نازک بدون ترک
- تشکیل یک پوشش سخت و بادوام
- عملکرد آن نباید تحت تأثیر آب و هوا باشد
- برای کاربران مضر نباشد
بیشتر بخوانید: چه رنگی اتاق را بزرگتر نشان می دهد؟
هدف اصلی نقاشی
رنگ سال هاست که وجود داشته است. کیفیت و بافت رنگ به طور مداوم با گذشت سالها در حال تغییر است. ساختمان ها، تاسیسات و حتی در خانه جایی هستند که معمولا از رنگ استفاده می شود. برای ساختمان ها، دلیل اصلی رنگ آمیزی آن، محافظت از نمای بیرونی و داخلی آن است. عناصری مانند اشعه ماوراء بنفش، باد، لکه ها و نفوذ آب اغلب بر ساختمان ها تأثیر می گذارد و اساساً از رنگ به عنوان محافظ بیرونی استفاده می شود. بین رنگ کم کیفیت و کیفیت عالی تفاوت وجود دارد. استفاده از رنگ های با کیفیت عالی برای عملکرد سطح ساختمان ها بسیار حیاتی است.
انواع رنگ ساختمانی
رنگ روغن
به طور کلی رنگ ها به دو دسته تقسیم می شوند. بر پایه روغن و بر پایه آب. رنگهای روغنی رنگهایی هستند که در روغن مصنوعی یا طبیعی مانند روغن بذر کتان حل میشوند.
ضخیم هستند و هنگام استفاده مدتی طول می کشد تا خشک شوند. هنگامی که خشک می شوند، سطحی نیمه براق یا براق غنی و براق می دهند که بادوام، سخت و معمولاً مقاوم در برابر رطوبت است.
برای تقویت رنگهای روغنی، تولیدکنندگان افزودنیهایی مانند الکلهای معدنی، سقز، مسدودکنندههای UV، نرمکنندهها و رزینهای آلکیدی را در فرمول خود قرار میدهند. یکی از رنگ های روغنی محبوب رنگ مینا است.
فرمول
رنگ های روغنی با مخلوط کردن رنگدانه ها معمولاً به صورت پودر با روغن مصنوعی یا طبیعی ساخته می شوند. سپس این مخلوط با استفاده از دستگاههایی مانند غلتکهای فولادی هم زده و آسیاب میشود تا از یکنواختی و رنگ آن اطمینان حاصل شود.
بنابراین مخلوط در ظرف خود جامد نمی شود، حلال های روغنی مانند الکل های معدنی و سقز به فرمول اضافه می شوند تا آن را در حالت مایع نگه دارند. حلال ها نیز باعث سهولت استفاده روی سطح مورد نیاز می شوند.
استفاده
هنگام کار در مکان های پرتردد خانه خود باید از رنگ های روغنی استفاده کنید. این به این دلیل است که آنها بادوام هستند و قادر به مقاومت در برابر سایش و پارگی هستند. تزئینات پنجره، تزئینات درها، قرنیزها، درهای ورودی، دیوارهای بیرونی و مبلمان فضای باز شما همگی از آن سود خواهند برد.
مزایا:
سخت و بادوام هستند و این باعث می شود آنها برای سطوح پرتردد مناسب باشند.
ضد آب اند.
قابل استفاده در سطوح داخلی و خارجی هستند.
در صورت خشک شدن ظاهری صاف و براق می دهد.
رنگ های روغنی چسبندگی قوی دارند، به خصوص روی سطوح متخلخل مانند چوب.
رنگ به دلیل ظاهر انعکاسی که دارد گزینه بسیار خوبی برای سطوح تزئینی است.
معایب:
زمان خشک شدن آهسته است، معمولاً بیش از 24 ساعت طول می کشد.
اغلب به دلیل ظاهر براقش، هنگام خشک شدن، عیوب و لکه های روی سطح را آشکار می کند.
رنگ مینا
این نوع خاص رنگ معمولاً با افزودن روی یا سرب مستقیم به لاک تولید می شود. برای دستیابی به طیف گسترده ای از رنگ ها، رنگدانه ها به آن اضافه می شوند. ثابت شده است که رنگ های لعابی پوشش های سخت و براق تری را تشکیل می دهند که تمیز کردن آنها کاملاً آسان است. علاوه بر این، رنگ با مقاومت شیمیایی و ضدآب بودن مشخص می شود و حفظ رنگ عالی و پوشش خوبی را ارائه می دهد.
در زیر برخی از رایج ترین کاربردهای رنگ مینا آورده شده است:
- پنجره ها
- دیوارهای داخلی و خارجی
- پله ها
- تزئینات چوبی، کفپوش، درها
- سطوح سطحی مانند سنگ تراشی، فلزات، حصیری، شیشه و گچ
محدودیت های اصلی رنگ مینا خشک شدن آهسته و نیاز به پوشش تیتانیوم قبل از استفاده است.
رنگ بر پایه آب
رنگ پایه آب که به رنگ لاتکس نیز معروف است، به دلیل استفاده آسان و زمان خشک شدن سریع آن محبوبیت زیادی دارد.
آنها به جای روغن در آب حل می شوند و جریان و قوام آنها را سبک تر می کند. همچنین وقتی خشک می شوند رنگارنگ هستند زیرا حاوی مقادیر زیادی رنگدانه (رنگ) هستند.
آنها دارای سطح کمی از مواد افزودنی هستند که آنها را برای استفاده در داخل خانه ایده آل می کند. انواع محبوب شامل رنگ لاتکس، اکریلیک و امولسیون است.
فرمول
رنگ های پایه آب فرمول بسیار ساده ای دارند که شامل چسب، رنگدانه و حلال معمولاً آب است. رنگدانه ها و مواد افزودنی بایندر مخلوط می شوند و سپس به عنوان حامل در آب معلق می شوند.
آب از جامد شدن رنگ در ظرف جلوگیری می کند و همچنین استفاده از آن را آسان می کند. حتی اگر مواد لازم را دارید، می توانید رنگ های پایه آب را در خانه خود بسازید.
از آنجایی که آب به سرعت از روی پوشش تبخیر می شود، این رنگ نیز به سرعت خشک می شود.
استفاده
برای سطوح داخلی باید از رنگ های پایه آب استفاده کنید. این به این دلیل است که مواد افزودنی پایینی دارد و برای استفاده در فضای باز به اندازه کافی دوام ندارد. اگر از آن در خارج از منزل استفاده کنید، روکش آن شسته شده و سطح زیر آن را در معرض عوامل جوی قرار می دهد.
همچنین میتوانید از آنها برای طراحی دیوار و نقاشی دیواری استفاده کنید، زیرا حاوی سطح بالایی از رنگدانهها است، بنابراین رنگ کاملاً روی دیوار شما ظاهر میشود. رنگ های اکریلیک به ویژه برای هنر و نقاشی های دیواری عالی هستند.
همچنین میتوان آنها را با روکشها و سیلرها مخلوط کرد زیرا فرمول بسیار سادهای دارند. بنابراین، اگر می خواهید پوشش خود را رنگ آمیزی کنید یا به آن رنگ بدهید، باید از رنگ های لاتکس استفاده کنید.
مزایا:
زمان خشک شدن سریعی دارند
رنگارنگ هیتند
به آسانی اعمال می شود. می توانید آن را برس بزنید، پاک کنید یا روی سطح مورد نظر اسپری کنید.
میتوانید آن را با پوششها و سیلرها مخلوط کنید تا رنگ پایانی به دست آید.
معایب:
آنها بادوام نیستند، بنابراین استفاده از آنها روی سطوح بیرونی توصیه نمی شود.
هنگامی که در معرض مایعات پاک کننده و حلال های پایه الکل قرار می گیرند، به راحتی می توان آنها را از روی سطح پاک کرد.
رنگ امولسیونی
رنگ های امولسیونی از پلی وینیل استات و پلی استایرن به عنوان مواد اتصال دهنده استفاده می کنند و حاوی خشک کن هایی مانند کبالت و منگنز هستند. آنها می توانند بر پایه آب یا روغن باشند و برای رسیدن به رنگ مورد نظر از رنگدانه استفاده می شود. رنگ های امولسیونی با خشک شدن و سفت شدن سریع مشخص می شوند و سطوح را می توان به راحتی با آب تمیز کرد. پس از اعمال، رنگ های لعاب دوام، حفظ رنگ خوب و مقاومت قلیایی را ارائه می دهند.
رنگهای امولسیونی معمولاً برای دیوارهای داخلی، سقف و کارهای بنایی استفاده میشوند. برخی از انواع رنگ های امولسیونی تخصصی را می توان برای کارهای چوبی استفاده کرد.
پرایمر
برای آماده سازی سطح قبل از اعمال رنگ از پرایمرها استفاده می شود. پرایمرها معمولاً به عنوان یک نوع رنگ شناخته نمی شوند زیرا پایانی نیستند و نمی توانند به تنهایی روی یک سطح استفاده شوند. با این حال، آنها در آماده سازی سطح استفاده می شوند.
پرایمرها خواص مشابهی با رنگ دارند. آنها به همان روش اعمال می شوند، فرمول مشابهی دارند و همچنین در فروشگاه رنگ یافت می شوند. بنابراین، مهم است که بدانید آنها چیست و چه زمانی از آنها استفاده کنید.
فرمول
پرایمرها سه ماده اصلی در فرمول خود دارند. یک رزین مصنوعی، یک افزودنی چسبنده و حلال یا حامل، معمولاً آب یا نوعی روغن.
پرایمرهای پایه آب از آب به عنوان حامل استفاده می کنند در حالی که پرایمرهای پایه روغن در روغن ها حل می شوند. رزین ماده اصلی تشکیل دهنده آن است.
در صورت اعمال، افزودنی بایندر باعث می شود که لایه زیرین به سطح بچسبد و حلال تبخیر شود و فقط ترکیبات رزینی باقی بماند. رزینها به سطح نفوذ کرده و سوراخها را پر میکنند، بنابراین پایهای صاف برای اعمال رنگ وجود دارد.
استفاده
هر زمان که روی یک سطح ناهموار کار می کنید باید از پرایمر استفاده کنید. اگر سطحی که قرار است رنگ شود با سوراخ، فرورفتگی، خراش و سوراخ ناخن پوشیده شده است، باید از آستر برای پر کردن فضاهای روی سطح استفاده کنید. این تضمین می کند که سطح صاف تری داشته باشید.
هنگام کار بر روی سطوح متخلخل مانند چوب و سیمان نیز باید از آن استفاده کنید. در این صورت سطح را می پوشاند تا رنگ را نمکد.
شما نباید از آن به عنوان لایه رویی یا پوشش روی هیچ سطحی استفاده کنید زیرا برای استفاده به عنوان یکی طراحی نشده است. هنگامی که از رنگ پرایمر به عنوان روکش استفاده می شود گرد و غبار را جذب می کند و سطح شما را زشت نشان می دهد. آنها همچنین به راحتی شسته و جدا می شوند.
مزایا:
سریع خشک می شوند.
در هر پایه موجود است، بنابراین شما همیشه نوع مناسب پرایمر را برای پروژه خود دریافت می کنید.
پرایمر چسبندگی بین سطح و رنگ (یا روکش) را بهبود می بخشد.
معمولاً در برابر رطوبت مقاوم است و می توان از آن به عنوان درزگیر استفاده کرد.
معایب:
شما نمی توانید از آن به عنوان پوشش نهایی استفاده کنید.
معمولا در رنگ های خنثی مانند سفید و خاکستری عرضه می شود. اگرچه امروزه پرایمرهای رنگی وجود دارد، اما این پرایمرها اغلب کمیاب هستند.
رنگ های تخصصی
رنگ های تخصصی انواع رنگ ساختمانی غیر متعارف هستند. این انواع معمولاً برای استفاده یا ماده خاصی طراحی می شوند. آنها چند منظوره نیستند و اغلب دستورالعمل های خاصی در مورد نحوه اعمال آنها دارند.
آنها برای انجام کارهایی طراحی شده اند که رنگ های معمولی نمی توانند انجام دهند، بنابراین اغلب گران هستند و کمبود دارند. قانون اصلی این است که هرگز آنها را روی هیچ سطحی به غیر از سطح توصیه شده استفاده نکنید.
در اینجا انواع رایج آن آورده شده است:
رنگ آلومینیوم
رنگ آلومینیوم یک رنگ پایه حلال است که حاوی رنگدانه ها، چسباننده ها و فلکس های آلومینیومی است. وجود پوسته (پودر) آلومینیوم آن را مقاوم در برابر حرارت و ضد خوردگی می کند. فقط برای استفاده بر روی سطوح آلومینیومی طراحی شده است.
رنگ بنایی
رنگ بنایی یک رنگ بر پایه آب است که برای استفاده در دیوارهای آجری خارجی و داخلی و سطوح سنگی طراحی شده است. این لیست شامل بتن، سنگریزه و گچ است. این سطوح متخلخل و ناهموار هستند، بنابراین شما نیاز به یک روکش بافت روی آنها دارید.
همچنین برای جلوگیری از شکستن سنگ ها به رنگی نیاز دارید که در برابر آب و هوا مقاوم باشد. رنگ بنایی تمام این مزیت ها را دارد و آن را کامل می کند.
ماده اصلی آن رزین اکریلیک (یک ترکیب رزینی با مقاومت در برابر هوا) است. فقط روی سطوح سنگی استفاده کنید.
رنگ ضد خوردگی
رنگ ضد خوردگی که به نام رنگ متالیک نیز شناخته می شود نوعی رنگ پایه آب است که برای استفاده بر روی سطوح فلزی و فولادی طراحی شده است. معمولاً ضد آب است و برای محافظت از فلز در برابر زنگ زدگی به هوا (اکسیژن) واکنش نشان نمی دهد.
در برخی موارد پودر آلومینیوم به آن اضافه می شود تا بازتابنده شود. همچنین از لاک براق و شفاف برای درخشندگی و ضد آب کردن سطح استفاده می شود.
رنگ اسپری
رنگ های اسپری رنگ هایی هستند که در قوطی های آئروسل عرضه می شوند. رنگ می تواند بر پایه آب، روغن، پوشش رویی یا رنگ مخصوص باشد. تا زمانی که در قوطی اسپری می آید، رنگ اسپری است.
مردم آنها را دوست دارند زیرا نازک هستند و استفاده از آنها راحت تر است. همچنین، پوشاندن سطوح وسیع آسان است. آنها همچنین به سرعت خشک می شوند و هنگامی که خشک می شوند ظاهری صاف می دهند.
نتیجه گیری
همانطور که در بالا ذکر شد، انواع مختلفی از رنگ ها وجود دارد و کاربرد آنها بسیار متفاوت است. از دلایل استفاده از انواع رنگ ساختمانی می توان به جذابیت بصری، دوام سطح، حفاظت شیمیایی و حفاظت از آفات اشاره کرد. هر نوع رنگ برای کاربردهای خاص طراحی شده است، انتخاب رنگ کافی می تواند هزینه های پروژه را کاهش دهد و در عین حال عملکرد را بهبود بخشد.
به طور خلاصه، امروزه انواع رنگ دیوار و ساختمانی در بازار وجود دارد که هر کدام فرمول و ویژگی های متمایز خود را دارند. برای اینکه بدانید کدام یک برای پروژه شما بهترین است، ابتدا باید ویژگی هایی را که از آن نیاز دارید در نظر بگیرید.
همچنین باید سطح خود و سایر عواملی را که ممکن است در هنگام خشک شدن روی آن تأثیر بگذارد در نظر بگیرید.
برای مصارف داخلی، رنگ های پایه آب مانند رنگ های لاتکس و اکریلیک مناسب هستند. برای سطوح بیرونی، می توانید از رنگ های روغنی استفاده کنید زیرا بادوام هستند و می توانند در شرایط سخت بیرون مقاومت کنند.
سطوحی مانند فلز، آلومینیوم و پلاستیک اغلب به انواع خاصی از رنگ نیاز دارند، بنابراین اگر روی هر یک از این سطوح کار می کنید، مطمئن شوید که از رنگ توصیه شده برای آنها استفاده کنید.